Wim Eggink
Het spookt in Emma. Paranormale zaken in het sanatorium
Bucheliuspers, 2015
Formaat: 21 x 12 cm, gebonden
Aantal pagina’s: 28
Oplage: 25 exemplaren
€ 20

Uitgave bestellen

Uitgave bestellen

Door het invullen van dit formulier bestelt u de uitgave Het spookt in Emma. Paranormale zaken in het sanatorium (€ 20) bij Bucheliuspers. De verdere afhandeling van de bestelling gebeurt door de uitgever. Hebt u vragen over uw bestelling, dan kunt u daarvoor terecht bij Bucheliuspers (arjaanvannimwegen@gmail.com).

Zweven in oorlogstijd

het-spookt-in-emma

Ons mooie vak werd ooit aangeduid als ‘zwarte kunst’, niet alleen vanwege de inkt, maar ook om de duivelse snelheid waarmee teksten vermenigvuldigd konden worden. Terwijl drukkers over het algemeen eerder zeer aardse technici zijn dan dubieuze alchemisten. Sommigen hechten misschien aan bijgelovige rituelen (uw Bucheliuspers slaat een kruisje voor elke proefdruk), maar bovennatuurlijke verschijnselen komen in de zetterij en drukkerij goddank weinig voor – telekinese kan immers al snel tot pastei leiden.

Ook De Bucheliuspers zweeft geenszins, tot haar eigen opluchting. Met gezonde scepsis en enige schroom presenteert zij daarom Het spookt in Emma, een verslag van de onverklaarbaarheden die in 1943 plaatsvonden in het sanatorium Emma-oord te Zevenaar, waar in die tijd Buchelius senior als tuberculosepatiënt verbleef. Vaak heeft uw drukker, als jeugdig persje, hem het verhaal horen vertellen over dansende nachtkastjes, zwevende sputumpotten en in paniek rondfladderende nonnen, wier kwistig gespatte wijwater niets vermocht tegen Satans snakerijen. Van een grap was geen sprake: hij had dit meegemaakt.

Meer bewijs – als dat vereist is – is te vinden in de Kroniek van Hal D, een eenmalige, gestencilde uitgave van verhaaltjes en versjes van de zich stierlijk vervelende longpatiënten in oorlogstijd. De Bucheliuspers trof het blaadje aan in de nalatenschap van haar vader, en het rapport van medepatiënt Wim Eggink komt volledig overeen met de verhalen die de oude Buchelius (een geducht amateurtoneelspeler) met machtig gebaar en grollend stemgeluid presenteerde, tot schrik en genot van zijn onervaren, maar zeer gelovige nazaat.

Het geloof is niet beklijfd. De verwondering wel. Alles in het eenvoudige verslag wijst op een gezamenlijke ervaring, nergens is sprake van ironie, en sommige details lijken te lullig om verzonnen te zijn. Het sanatorium is verdwenen, en alle getuigen zijn vermoedelijk dood. Alleen dit tekstje resteert, en doet vermoeden dat de geestenwereld zich niet laat afschrikken door bezetting, ontbering en ziekte.

Dat moesten we dus maar drukken. De Bucheliuspers en haar eigen junior zetten de tekst uit de Hollandsche Mediaeval, verluchtten die met vignetten in de vorm van zilveren spookjes, en bonden het boekje, dat net als de oorspronkelijke Kroniek een oplage heeft van ‘een 25-tal exemplaren in luxe uitgave’.

Gedrukt in zwart en zilver.

2 gedachten over “Zweven in oorlogstijd”

Plaats een reactie

Meer uitgaven van