Je kunt het bedrukken, beschilderen, vouwen, beschrijven, scheuren, plakken, versnipperen… maar bij elke verandering van lichtinval blijft dat vlinderpatroon deel uitmaken van het spel met kleur en vorm.

Wie voelt zich aangesproken, geroepen, geprikkeld, gegrepen, begeesterd, in staat en in bezit van ruimte, relaties, outillage, connecties en ongeduld om met een paar duizend vel van dit papier goede sier te maken?