Techniek
Fotopolymeer? Hoe gezond zijn we bezig?
Vandaag een berichtje in de krant:
www.ad.nl/nieuws/microplastics-schaden-ook-walvissen-en-haaien~a2539a25/
Geeft dat niet te denken, al dat plastic?
Maar wat doen wij drukkers? Wie gebruikt er allemaal fotopolymeer? Bij fotopolymeer wordt na het belichten het monomeer weggespoeld onder de kraan, en verdwijnt in het riool.
Wat er daarna mee gebeurd? Hoe gaat de rioolzuivering daarmee om? Zou het allemaal eruit worden gehaald?
We zien het niet, maar ondertussen is er toch de mogelijkheid dat we met deze techniek bijdragen aan het uitroeien van veel levende dieren.
Willen we dat echt? Of willen we de andere kant op kijken?
Zou het een idee zijn, het spoelwater rond te pompen, en met een filter de monomeer op te vangen? Een grote tank met 80 tot 100 liter, en een aquarium pomp, het is te proberen.
Ik zeg stoppen met drukken, handgeschreven boeken!
Waar heb ik dat eerder gehoord?
waar slaat dit op ?
Van mij mag je hoor, kalligrafie is best leuk om te doen. Mag ik verder gaan met de Monotype ?
Ik vind dat ook een zeer rare reactie.
We kunnen toch de polymeerplaten leveranciers bevragen en er zijn vast alternatieven mogelijk die wel veilig zijn voor het milieu en onze gezondheid.
Maar als we zwijgen en niks doen verandert er weinig.
In een (PDF) folder van een (polymeer)plaatmaker van AV Flexologic las ik het volgende:
“It is possible to filter the photopolymer from the water by using our optional membrane filter. This is not necessary for letter press plates. A
centrifugal cleaning system is standard with this machine and is a sustainable option. All machine settings are adjustable to your situation.”
Dus zou er een membraanfilter bestaan waarmee de deeltjes kunnen worden uitgefilterd.
Er bestaan waterfiltersystemen waarmee kraanwater grotendeels wordt ontkalkt en ontdaan van andere verontreiniging. Zou zoiets bruikbaar kunnen zijn voor het filteren van fotopolymeeer-residu?
Ik zou zeggen dat het ook wat mag kosten om het milieu zo min mogelijk te belasten.
Als u op http://www.google.nl zoekt met de termen: photopolymer productions
dan vindt u een zee van bedrijven die alle gigantsche hoeveelheden produceren. Leve ons milieu !
Voor wie een klein beetje een indruk wil krijgen over de omvang van de vervuiling die de foto-polymeer-techniek veroorzaakt, hier een paar linkjes
en.wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Photopolymer
styreen, acrylaat en nog veel meer…
Het zijn tonnen en tonnen monomeer, die worden geloosd.
Voor wie een aantal andere mensen zoekt die zich als taak stellen de plastic-soep een halt toe te roepen:
zie: http://www.plasticsoupfoundation.org/
I wonder if one could use either activated carbon, or zeolite (or even some finely ground cat litter) tightly packed in a column, and pour the monomer solution through that. It may be necessary to evaporate at least some of the water.
But would the expenses (not just financial, but also environmental) be adequate i.e. not exceed benefits? I don’t know.
Heel goed punt. Hier hebben wij al vaker over nagedacht.
Wij gaan bekijken hoe we het monomeer kunnen filteren. Alleen waar zou het dan terecht moeten? Zoals Coen aangeeft, bij het kunststofafval of bij de milieustraat?
Ik betwijfel zeer of het mogelijk is het monomeer te filteren. Die moleculen zijn zo klein, ik weet zelfs niet de molecuul-formule… Wat voor filter denk je dan ?
Er zijn filters, die zouten als calcium-carbonaat en Natrium-chloride tegen kunnen houden, Die worden gebruikt om water te ontzouten. Dat werkt enkel onder hoge druk.
O wat een goede post! Dit speelt al langere tijd in mijn hoofd. Plastics in mijn kleding en huis zijn al zoveel mogelijk geëlimineerd, maar die polymeerplaten…
De waterzuiveringsbedrijven kunnen de microplastics inderdaad niet eruit halen, dus zal deze druktechniek bijdragen aan de plasticsoep.
Ik ga Repro Hermans hier eens over mailen, waar ik de clichés altijd laat maken.
Wim Hermans spoelt het alles gewoon weg naar het riool, en doet geen enkele moeite om welk negatief milieu effect te voorkomen.
Het mag nog…
Okay, fair. Maar waar blijf je dan met je opgevangen monomeer residu? Is dat dan thuis te brengen onder het kunststof afval of moet je het aanbieden op de milieustraat?
Groet, Coen
U geeft zelf het antwoord:
bij de milieustraat, bij het chemisch afval.
En dat geldt ook voor de gebruikte polymeerplaten. Die horen ook in de container met gebruikt plastic.
Het wordt toch eens tijd dat “men” zich bewust wordt hoe we met zijn allen de planeet lopen te vergiftigen.
Dan is loodletter nog heel wat milieuvriendelijker en al een 5 eeuwen lang bewezen techniek. Loodletter kan vele malen weer voor ander zetsel worden gebruikt, op voorwaarde dat je er voorzichtig mee omgaat, niet probeert de maximale letterpress te doen, er niet mee gooit, en het goed schoonmaakt. Zeker bij die kleine oplagen die wij doen…
hoe zat het ook alweer met lood…?
Hoe bedoelt u ?
Inderdaad er werd vroeger geduid op “looddampen”.
Vertelt u eens bij welke temperatuur een vloeistof verdampt…?
Volgens mij is dat het kookpunt, lood is net gesmolten, en door de tin en antimoon die is toegevoegd, is dat bij een lagere temperatuur als het smeltpunt.
Heb U enig idee bij welke temperatuur lood zou koken.
Dat is toch niet de 350 graden Celsius, waarbij er wordt gegoten.
Er zijn zoveel fabeltjes vroeger in het leven geroepen, en die klakkeloos herhalen duidt enkel op erg weinig zelfstandig nadenken.
Als je schoon werkt, je handen schoonhoudt, dan is er wat lood weinig of niets aan de hand.
Wat wel achter een Monotype een probleem zou kunnen zijn, is de olie, die van de gietvorm de loodpot indruipt. Die olie verbrandt, maar heel onvolledig, en dat moet je afzuigen, doe je dat niet, zoals in Westzaan, dan zie je na enige tijd overal zwart stof . en dat zwarte stof adem je ook in daar. Is het net alsof je sigaretten rookt…
In die oude drukkerijen werkten mensen, zonder enige gehoorbescherming, een gieter achter 2 of drie zetselgietmachines was normaal. Moest je melk drinken, maar dat hielp geen zier, echt niet. Was enkel een doekje voor het bloeden. Ook daar was in de oude dagen de afzuiging slecht geregeld.
Can go another way: collect the monomer solution, then leave it to evaporate (e.g. on a black tray left outside on a sunny day), and after the water is gone, dispose of the monomer residue.
This is not a very handy solution, too much water needed anyway. It would take too much time or energy to boil all water away…
Niet erg handig, er is heel wat water nodig, en voor dat alles verdampt is… En het water laten droog koken, dat kost wel erg veel energie.
Een bezink bak voor afvoer kan volstaan. Nog een microfilter ervoor en dan wordt het meeste wel tegengehouden voordat het wordt afgevoerd in het riool.
een bezink-bak… dan dient het water toch wel een tijd stil te staan. Rondpompen bij het spoelen dat kan dan niet anders.
Waar zou zo’n microfilter te koop zijn, we gaan het eens zoeken.