Het verhaal:
Het is het jaar 637. Een jonge Ierse koning molesteert een heilige, en betaalt tijdens de veldslag bij Moira de prijs: hij slaat jammerlijk op de vlucht en zal de rest van zijn leven zot, naakt, en met de geest van een vogel door zijn wereld zwerven, de mensen zo veel mogelijk mijdend.

Hoewel ‘Mad Sweeney’ de moderne literatuur blijft inspireren (denk aan Flann O’Briens At Swim-Two-Birds en Neil Gaimans American Gods) is Buile Suibhne (De gekte van Suibhne) in zijn oorspronkelijke vorm weinig bekend. Ten onrechte, want het is een meesterwerk. De vroege Ierse literatuur is uitzonderlijk in haar opvatting van de natuurlijke wereld. Dat blijkt ook hier: Swivne/Sweeney/Suibhne beschrijft zijn verblijf in de voelbaar onmeedogende natuur in woorden die vaak een beleving van schoonheid verraden. Daarnaast gaat Buile Suibhne over politiek en koningschap, over de macht van heksen en verschijningen, én over de macht van de christelijke God.

Swivne gaat vogel is een nieuwe Nederlandse vertaling, gebaseerd op de Engelse vertaling uit het Middel-Iers door J.G. O’Keeffe (1913), waarin een kwetsbare Swivne zijn verhaal vertelt.

‘Het is mijn verdiende loon. ‘s Nachts — spring ik over meren, en maak zachte vrouwenogen aan het huilen.’

‘Uitgenodigd word ik nergens, losbol die ik ben, ijlend over ijle toppen.’

‘Die strijd in de regen, met vlijmscherp ijzer, o God in de hemel, waarom ging ik erheen? Daar werd ik Swivne de Gek.’

‘Zonder ophouden heb ik gestreden sinds er veren op me zijn gegroeid.’

‘De plaats die ik zoek — om er te blijven — is in de Eeuwigheid.’

Swivne gaat vogel is voorzien van een nawoord, noten en kaarten. Omslag in boekdruk.