Verschil etsinkt en drukinkt
Elk jaar probeer ik een zelfgemaakte kerstkaart te maken.
Dit jaar ben ik van plan iets te gaan etsen.
Niet superveel ervaring mee maar ik kom er denk ik wel uit. Bovendien kan ik altijd nog een mooie lino maken als het niet lukt 😛
Maar mijn vraag is: wat is het voordeel van etsinkt gebruiken tegen over van drukinkt?
Van drukinkt daar heb ik nog blikken van in huis maar etsinkt moet ik aanschaffen.
Ik heb wel ervaring met van Son inkt en droge naald (in plastic) en dat werkt goed maar geen ervaring met die inkt op metaal.
Bedankt, ik ga het allebei eens proberen. Maar idd met etsinkt druk je ook. Ik had hoog/diepdruk moeten typen. Maar de boodschap was overgekomen 🙂
Bedankt voor de reacties!!!
Het afdrukken van Polymeer-, zink- of kopergegraveerde platen kan perfect met typografische inkten op oliebasis.
MAAR, omdat deze inkten stroever zijn (ook door langdurige opslag) kan men er door toevoeging van Sonotack vs377 van “van Son” OF Solugel van de zelfde firma onder mengen.
De verhouding mag 1/10 de zijn zodat de ink een mooie viscositeit bekomt.
Dit resultaat van inkt zal het afslaan vergemakkelijken.
En u kunt zonder problemen met (hoogdruk) typoinkt drukken.
Succes !
Beste Marike,
Het verschil tussen inkt voor hoogdruk (jouw ‘drukinkt’) en inkt voor diepdruk (jouw ‘etsinkt’) is, dat hoogdrukinkt veel visceuzer (taaier) en dekkender is dan diepdrukinkt. Dat heeft, uiteraard, te maken de manier van ininkten en afdrukken. Als volgt.
Bij hoogdruk wordt het oppervlakte (hoogste deel) van de drukvorm (linosnede, houtsnede, metalen letter) met een zo dun, maar ook zo dekkend mogelijke laag inkt bedekt (meestal met een roller). Voor het maken van de afdruk wordt papier op de drukvorm gelegd, zodat papier en inkt elkaar raken en er niet zoveel druk nodig is om genoeg inkt op het papier over te brengen. De afdruk laat dan een volledig met inkt bedekte voorstelling zien, met niet te weinig inkt (om schrale plekken te voorkomen), maar ook niet teveel inkt (om kraalranden te voorkomen).
Bij diepdruk wordt het oppervlakte van de drukplaat (ets, gravure, aquatint) volledig met inkt bedekt en de inkt wordt goed in de groeven van de plaat gewreven, zodat die allemaal volledig gevuld zijn. Vervolgens wordt de oppervlakte van de plaat schoongemaakt door zogenaamd ‘afslaan’ met behulp van gaas, papier en hand, zodanig dat er alleen inkt in de groeven overblijft. Bij het afslaan mag er geen inkt uit de groeven wordt verwijderd, anders zie je daar in de afdruk een blanke plek. Bij het afdrukken wordt papier in de groeven geperst, zodat het papier de inkt raakt. Daar is veel druk voor nodig. De afdruk toont de inkt die uit de groeven is gehaald en vaak is er binnen de moet van de drukplaat ook nog zogenaamde ‘plaattoon’ zichtbaar, een waas van inkt.
Hoogdrukinkt is taai en dekkend, doordat het bindmiddel (de olievernis) zeer visceus is en de kleurstof (het pigment) een hele fijne korrel heeft, denk aan een grootte kleiner dan 0,001 milimeter doorsnede per korrel. Diepdrukinkt is veel minder taai en minder dekkend, doordat de olievernis niet zo visceus is en de korrels van het pigment tussen de 0,001 en 0,005 milimeter doorsnede per korrel. De grotere pigmentkorrel en dunnere olievernis maken het mogelijk dat de inkt makkelijk over de plaat en in de groeven kan worden gewreven, en ook dat de inkt bij het afslaan in de groeven blijft zitten en als het ware ‘breekt’ op de rand van de groef als je erover heen veegt. Probeer je een plaat ingeïnkt met een hoogdrukinkt af te slaan, dan zou je bijna vastplakken aan de inkt als je erover heen veegt. Als je verder gaat met afslaan, dan trek je voortdurend inkt uit de groeven, omdat de inkt teveel samenhangt (plakkerig is) en niet op de rand van de groef ‘breekt’. Uiteindelijk zit er dan te weinig inkt in de groeven voor een volledige afdruk en zie je overal witte plekken in de lijnen.
En, ja, het is mogelijk om met een diepdrukinkt een linosnede af te drukken en het is mogelijk om met een hoogdrukinkt een ets af te drukken. Maar dan moet je de inkten bewerken om de juiste consistentie te bereiken en veel zorg besteden aan ininkten, afslaan en afdrukken om tot een aanvaardbaar resultaat te komen. Probeer het om het verschil mee te maken en de verschillen in de kwaliteit van de afdrukken te zien.
Helemaal eens met de bovenstaande uitleg van Ad Stijnman.
Hierbij van mijn kant nog een kleine toevoeging:
Het papier bij een hoogdruk is doorgaans droog, en etspapier is vochtig (dag voor het drukken het papier, afhankelijk van dikte, in water dompelen en na enige tijd, 1-5 minuten, uit laten druppelen en in plastic stapelen. Plastic dichtvouwen en bedekken met bv plaat MDF met wat gewicht.)
Het etspapier is nu een soort papier maché, dat zich bij het drukken door het vilt in de diepere delen laat drukken: hier ligt de etsinkt en het vochtige papier mengt zich nu. Als de prent later goed droog is, kun je de hogere delen ook voelen als je er voorzichtig overheen strijkt, dit is een synthese van inkt en papier.
Heb ook wel met Son drukinkt een ets afgedrukt, maar daar zat een mespuntje Easywhipe doorheen, om de inkt wat ‘korter’ te maken.
Ik hoorde ook wel dat ze in Polen gewoon een likje groene zeep door ‘lange’ inkt doen, als conditioner.
Je hebt het over drukinkt en etsinkt. Etsinkt is ook drukinkt, misschien spreek je beter over hoogdrukinkt (typo inkt) en etsinkt. We make ook nog het onderscheid tussen offsetinkt en zeepdrukinkt.
Ben toevallig met hetzelfde begonnen, heb schetsje in karton gebracht en geheel als zinkplaat geinkt en gedrukt. Met hele oude ets inkt, zwart én met blauwe drukinkt. Ging allebei goed op zowel droog als licht vochtig papier. Maar ben benieuwd naar de verschillen…
Gaat altijd goed, maakt wrinig verschil mits goed ” afslaan” van de plaat.
Blijf doorgaan met graveren in acrylplaat. Kun je makkelijk in kleur afdrukken. Maak daarvoor een zgn. tegendruk.