Een waterkaart uit 1910 van het Hydrologisch Bureau diende als uitgangspunt voor 7 boekjes. Titi sneed de kaart hiervoor in 7 stroken welke ze vervolgens tot een leporello vouwde. Uit zwart papier geknipte bootjes en trekkertjes plakte Titi in de boekjes. Alle 7 boekjes zijn dus verschillend.

Titi maakte in 2017 grote lino’s op oude waterkaarten van haar vader. Naar aanleiding van deze werken kreeg ze meer waterkaarten aangeboden. Een aantal van deze kaarten was in zo’n vergeelde staat dat Titi ze niet meer geschikt vond om ze in hun geheel te gebruiken. Daarom sneed ze er stroken van en vouwde ze ze tot leporello’s. Ze plakte bootjes in de vaargeulen en trekkertjes op het land. Door het kleine formaat en de simpele toegevoegde beeldelementen komt de vormgeving van de oude kaart goed tot zijn recht: de mooie handgeschreven cijfers en letters, de tonnetjes en andere elementen en het fijne raster.