Bij uitgeverij Stichting De Lantaarn verscheen voor het eerst sinds lange tijd weer een deeltje in de reeks Cahiers van De Lantaarn, nr. 65.

Sanne Bruinier (Den Haag 1875 – Den Haag 1951) was een Nederlands kunstenares, schrijfster en vertaalster. Ze kreeg haar opleiding in Parijs en verkeerde in kringen van welbekende kunstenaars als Paula Modersohn-Becker, Odilon Redon, Sara de Swart en Kees van Dongen. Ze was afkerig van het huwelijk en weigerde een aanzoek van symbolistisch kunstenaar Johan Thorn Prikker. Deze affaire bezorgde haar een crisis die haar in 1903 noopte naar Warschau uit te wijken, toen Russisch gebied. Sinds 1922 woonde Sanne Bruinier weer in Den Haag, waar ze werkte als bijleslerares en stierf in 1951.

In 2023 publiceerde Jan Paul Hinrichs in De Parelduiker een artikel over het dagboek (1898-1921) van Sanne Bruinier dat al ruim zeventig jaar in een Haagse bibliotheek lag verborgen en waarover nooit eerder was geschreven. Het bevat een schat aan gegevens over het internationale cultuurleven in het fin de siècle. Dit cahier bevat een integrale uitgave van de aantekeningen van Sanne Bruinier uit de laatste maanden van 1903: haar eerste maanden in Warschau.

Sanne Bruinier blijft in haar notities kritisch, scherp en cynisch. Verantwoordelijkheid nemen voor haar eigen leven lijkt haar eerste opgave. Het dagboek is het werk van een literair begaafde kunstenares die met luttele woorden situaties beeldend schildert. Ze beleeft een groot genoegen in waarnemingen, vooral in de natuur die als een voortdurend punt van meditatie fungeert. Het dagboek geeft een uniek inkijkje in het radicale, broeierige Poolse avontuur van een strijdlustig kunstenares die via haar tekenwerk het verleden probeert te vergeten en uiteindelijk een weg vindt in een haar vreemde omgeving.