Een gedicht uit 1944 van Arthur van Schendel (1874-1946), waarin hij terugdenkt aan eenzame wandelingen die hij maakte in de Haarlemmer Hout. De tekst is gezet uit de Houtsneeletter van Johan Enschedé en gedrukt onder de Korenmaat voor het project Houtsnippers.
Koppie koppie om Arthur zo’n achternaam te geven…
Inmiddels rechtgezet…
Ik heb dit besteld