Willem Muilenburg, artiestennaam wUm, is niet een van de grote namen in de (typo)grafische wereld, maar dat kan liggen aan het feit dat veel van zijn werk fragmentarisch en onvoltooid is gebleven, en ook zijn weinig intensieve contact met kunstkringen heeft er niet aan meegewerkt. Maar hij heeft mooie en unieke prenten gemaakt, en daar komt niets meer bij want hij is in februari 2024 overleden, bijna tachtig jaar oud.

Hij was drukker, maar zijn meest persoonlijke werk maakte hij in sjabloontechniek, met toevoeging van hoogdrukelementen. Hendrik Werkman was zijn voorbeeld en richtlijn; kleurig, expressief en op de grens van typografie en grafiek.
De Bucheliuspers heeft zijn ontwikkeling gevolgd, mogelijkheden besproken, en op het laatst, toen hij daar zelf niet meer toe in staat was, bijgedragen aan de voorbereiding van nieuwe projecten. Daar is niets meer van terechtgekomen.
Daarom – en omdat Willem een vriend was – moest er een klein eerbewijs komen aan deze kunstenaar (want zo noemde hij zichzelf op zijn meest bevlogen momenten) die nooit volledig is uitgevlogen.

In 2021 wilde hij nog een prent maken, Lenteprent. Hij gaf een volledige beschrijving en leverde de tekst. ‘Zie je ‘t voor je?’ schreef hij. ‘Dan hoeft ’t eigenlijk niet meer gemaakt te worden.’
Dat vond De Bucheliuspers ook. Conceptual art.

Maar een kleine hommage is wel op z’n plaats. Met sjablonen, inktrollers en letterlood werkt de pers niet meer, en dus werd het een eenvoudig geprint boekje over de achtergrond van zijn laatste project, waarin getracht is de geest van het werk, van de lente, en van wUm te vangen. Voor familie en vrienden. Enkele van de dertig exemplaren zijn voor een bescheiden bedrag te koop (wij hebben ook onze kosten).