In Nederland is Johann Peter Hebel (1760 – 1826) vrijwel onbekend, maar in het Duitse taalgebied volgt hij qua bekendheid al snel de klassiekers Goethe en Schiller. In 1811 verscheen onder de titel Schatzkästlein des Rheinischen Hausfreundes een selectie van zijn korte verhalen, anekdotes en beschouwingen. Dit boek werd in het Duitse taalgebied immens populair en bleef sindsdien onafgebroken in druk.

Vele grote schrijvers loofden hem als grote wellicht grootste Duitse verteller. Onder hen Herman Hesse, Bertolt Brecht, Walter Benjamin, W.G. Sebold en Heinrich Böll.
In het bijzonder het korte verhaal Unverhofftes Wiedersehen wordt door meerdere auteurs waaronder Elias Canetti en Stefan George beschouwd als het mooiste verhaal uit de wereldliteratuur. Ook Franz Kafka was deze mening toegedaan: ‘Das ist die wunderbarste Geschichte die es gibt.’

Het verhaal gaat dat Kafka een op duodecimo formaat gedrukte uitgave van Hebels werk als een soort brevier altijd in zijn jaszak bij zich droeg.

Bij de Statenhofpers verschijnen nu Kafka’s zes favoriete verhalen van Hebel in een tweetalige uitgave. Anneke Brassinga vertaalde al eerder Unverhofftes Wiedersehen, de andere vijf verhalen werden op verzoek van de uitgever speciaal voor deze uitgave vertaald door Jan Gielkens.
Daarnaast schreef Kafka kenner Niels Bokhove een zeer uitgebreid en informatief nawoord waarin naast biografische gegevens over Hebel en de betekenis  van zijn werk voor Kafka vele zaken aan de orde komen. Zo maken we  kennis  met voordrachtskunstenaar Ludwig Hardt en zijn relatie met Kafka. Ook wordt door Bokhove de in deze uitgave gepresenteerde keuze als zijnde de favorieten van Kafka alsmede de gebruikte bronteksten verantwoord.

Franz Kafka’s favoriete verhalen verschijnt als vijftiende deel in de reeks Saldencahiers. De omvang bedraagt 56 bladzijden.