‘Leven leer je aan de hand van de weerstand waar je tegenover komt te staan.’

Toen dichter, schilder en documentairemaker Hans Verhagen (Vlissingen, 1939 – Amsterdam, 2020) de P.C. Hooftprijs 2009 kreeg voor zijn poëzie, was dat een bijna fatale bekroning: bij de uitreiking schonk hij zijn lezers een cyclus die niet voor niets Implosie heette. Daar was wél een dichterlijke explosie van formaat aan voorafgegaan: romantisch, eigentijds, geestig en onstuitbaar verrijkte Verhagen onze naoorlogse ­poëzie. Ook zijn e-mails kenmerkten zich door een lukrake trefzekerheid. Vijf jaar na zijn dood, en ­vijfenzestig jaar na zijn debuut, blikt criticus Arjan ­Peters terug op het unieke en inspirerende œuvre van de dichter die geen tijd had voor poëzie.

Arjan Peters (1963) is literair criticus van HP/De Tijd, Argus en Awater. In 2024 publiceerde hij bij Fragment Wie dit ziet heeft de nacht overleefd, over de poëzie van Hanny Michaelis.