Na een vriendschappelijke omgang van meer dan twintig jaar treedt er in de literaire relatie tussen de auteurs P.F. Thomése en L.H. Wiener een element van vervreemding op, nadat Thomése uitgeverij Pluim, kort na de oprichting, verruilt voor uitgeverij Prometheus van Mai Spijkers, een man die door Wiener gekenschetst wordt als ‘een engerling, niet geïnteresseerd in boeken, alleen in de boekhouding.’ Als Thomése vervolgens in een interview in de Volkskrant Mai Spijkers roemt als ‘de beste uitgever die er in Nederland rondloopt’ wendt Wiener zich, zoals te verwachten viel, van hem af. Waardering voor Thoméses literaire talent is hierbij niet in het geding, de verschillende werelden waarin beide schrijvers leven des te meer.