Jan Kostwinder (pseudoniem van Jan de Vries, 1960-2001) schreef gedichten, verhalen, essays, polemieken en een roman. Zijn twee bekendste boeken zijn Regenhond (verhalen, 1997) en Brieven aan Willem-Alexander (roman, 1999). Na zijn dood verschenen Jans verzamelde gedichten (Alles is er nog, 2003) en een bundel polemieken en essays (Het bezinksel van de waarheid, 2012).

Behalve een bevlogen auteur, was Jan een hartstochtelijke briefschrijver. Een klein deel van zijn correspondentie is in deze uitgave bijeengebracht. Deze brieven aan Hein Aalders, Jaap Boots, Chrétien Breukers, Albert Hagenaars, Wilma Siccama en Jack van der Weide geven een goed beeld van de literaire wereld aan het einde van de vorige eeuw.

‘Ik woon dan ook alweer drie jaar in het perfide Albion. Drie lange jaren, waarin ik meer mezelf ben geworden dan ik ooit geweest ben. Ik kan nu uit de grond van mijn hart zeggen dat alle literaire bobo’s en kunstluizen me reet kunnen likken en dat ik me van geen 1 redacteur, journalist of uitgever nog ene mallemoer aantrek; ik doe het (de schrijverij) op mijn manier en verder kan iedereen in de stront zakken. Als ik altijd mijn eigen innerlijke stem had gevolgd was ik nu een betere schrijver geweest.’ (9 augustus 1992)