Sint Eensgelee
Uitgeverij Vleugels, 2016
Formaat: 140 x 210
Aantal pagina’s: 96
Oplage: 250 exemplaren
€ 17,95
Louise de Vilmorin – Sint Eensgelee
Louise de Vilmorin (1902-1969) schreef een eigenzinnig, poëtisch oeuvre. Begin jaren dertig zette haar vriend André Malraux haar aan tot schrijven: ‘Hou op met aquarelleren, ga schrijven. Vertel me een verhaal!’ Ze nam zijn advies ter harte en haar eersteling, Sainte-Unefois (Sint Eensgelee), verscheen in 1934. Het is een poëtisch, inventief surrealistisch werk. Het is ongrijpbaar, sprankelend als de belletjes in een glas champagne. Maar tegelijk schrijnend en melancholiek. ‘Dit boek is niet gewoon verschenen, het was een verschijning!’ schreef Cocteau enthousiast; hij is een zielsverwant en blijft een levenslange vriend. Max Jacob noemde het ‘du jus d’orange pressé par les anges’.
De jonge Gratia van Sint Eensgelee wil vooral bemind worden en behagen, maar ze krijgt het benauwd als de liefde te dichtbij komt. De man op wie ze verliefd wordt houdt daarom steeds afstand uit angst haar te verliezen. Rondom dit ballet van aantrekken en afstoten borrelen de prachtigste beelden en narratieve uitstapjes op.
Vertaling
Sint Eensgelee werd vertaald door Anneke Alderlieste, Kiki Coumans, Josine Fonderie, Henriëtte Gorthuis, Jeanne Holierhoek, Mirjam de Veth, Rosalien van Witsen, Martine Woudt en Nele Ysebaert van het Atelier de Traduction d’Amsterdam, waarvan Mirjam de Veth tekende voor de eindredactie.
Eind jaren 90 richtten enkele literair vertaalsters Frans het Atelier de Traduction d’Amsterdam op om met collega’s van gedachten te kunnen wisselen over de teksten die zij onder handen hadden. Sindsdien veranderde de groep enkele malen van samenstelling, maar het Atelier is nog steeds een waardevolle ontmoetingsplaats en een bron van inspiratie voor de leden.
Het doel van de vaak pittige discussies is niet om de enig juiste vertaling vast te stellen – vaak bestaan er meerdere technisch correcte alternatieven – maar om een voortdurend scherper inzicht te krijgen in de mogelijkheden en onmogelijkheden van de taal. De leden van het Atelier toetsen hun eigen vertaling aan de discussie en worden zich zo bewust van hun persoonlijke blinde vlekken, briljante vondsten en ingeslepen eigenaardigheden.