Zeewee
Uitgeverij Vleugels, 2015
Formaat: 140 x 210
Aantal pagina’s: 112
Oplage: 700 exemplaren
€ 20
Zeewee – Marie Darrieussecq
‘De zee klotst een beetje, zonder dat zachte geluid zou je haar niet zien, dan zou je alleen dat zware voelen waardoor je je voeten niet uit het zand kunt optillen om te rennen, die massa daar beneden, die enorme verdichting van het donker, onder de lispelende hemel, met de wind als een scheiding ertussen.
Waar een zuchtje wind een iets grijzere lijn laat vermoeden, of een meteen plat geblazen rimpeling, lijkt het nu en dan of er grote bellen lucht naar de oppervlakte opstijgen (dan weet je waar de hemel is), blauwe bollen die meteen weer worden ingeslikt en heel even alleen een matte, fluorescerende gloed achterlaten, van kwallen natuurlijk; misschien kan ze die morgen zonder al te dicht aan de rand te komen aan de kleine laten zien, ze meent zich te herinneren dat kwallen, deze soort tenminste, bij daglicht lijken op bolhoeden, alsof er daaronder mannen lopen. Dat zou ze moeten doen: drijven, zich laten overspoelen door de golven, dan zou haar migraine verdwijnen, oplossen in de stroming, dan zou haar hoofd een blauwige bel worden, leeg, slap en waterig, die haar lichaam met slaapwandelpassen onder de zee zou voeren. Maar eerst moet ze de tent opzetten, er zijn nog geen sterren en misschien gaat het regenen.’
Le Mal de mer (1999) is een mooie vroege roman van Marie Darrieussecq. Bijna alle romans van Darrieussecq verschenen reeds in vertaling (bij Meulenhoff en De Arbeiderspers). Toen ik de schitterende vertaling van Mirjam de Veth gelezen had wilde ik het boek meteen herlezen! Wat mij betreft is dit het poëtische pareltje in het oeuvre van Marie Darrieussecq.
Darrieussecq is gefascineerd door de tussenwereld, de grens tussen de werkelijkheid en het fantastische. Daar houden zich schimmen op, maar daar kunnen mensen ook ineens zomaar verdwijnen. Dat vaste en vervloeiende gebied bestrijkt zij in haar romans. Over die tussenwereld zegt ze zelf: ‘De woorden bevinden zich in die onbepaalde ruimte tussen wat je voelt en wat je wilt benoemen. De woorden zijn schimmen tussen twee zinnen. Wanneer je schrijft begeef je je in een tussenwereld, waar niets vaststaat en alles mogelijk is, waar niet-vaste stof en gewaarwordingen rondwaren. De wereld van de verbeelding is die tussenwereld.’
Zeewee is het verhaal van een verdwijning. De lezer reist mee met een jonge vrouw die op een dag haar dochtertje na school bij haar moeder ophaalt en dan niet naar huis rijdt, maar naar het zuiden, naar zee. Ze nemen hun intrek in een flat in een badplaats die veel weg heeft van Biarritz buiten het seizoen. Aan de onzekere grens tussen water en land kan het fantastische het leven binnendringen. Het perspectief wisselt voortdurend tussen de personages. Dat alles als het af- en aan rollen van de zee, die zwelt en krimpt, buldert en stil is.
Darrieussecq:
‘Ik probeer nieuwe vormen te vinden, nieuwe zinnen te schrijven, want dat is de enige manier om iets te zeggen over de moderne wereld, die ons anders steeds ontglipt en onbegrijpelijk zou blijven.’
Vertaling: Mirjam de Veth
Eenmalige editie van 700 exemplaren in offset/boekdruk op gevergeerd papier