De boa is een kort verhaal uit de beginperiode van het schrijverschap van Marguerite Duras (vertaling Ilse Barendregt). In 1943 werkt Duras aan een eerste schets van het verhaal, dat later, in 1947, in nader uitgewerkte vorm zal verschijnen in het tijdschrift ‘Les Temps Modernes’. Nadat de tekst nog een aantal opvallende veranderingen heeft ondergaan, die er een meer abstracte, existentiële dimensie aan geven, wordt hij uiteindelijk opgenomen in de verhalenbundel Des journées entières dans les arbres (1954, Éditions Gallimard).

Het verhaal speelt zich af rond 1928. Een jong meisje, wonend in een pension in een grote stad van een Franse kolonie, is elke zondag getuige van twee taferelen, die haar tot nadenken stemmen en die haar vormen op het gebied van haar eigen ontluikende seksualiteit en verlangens.

Het is een pril verhaal, maar onmiskenbaar Duras.

Het omslag van deze gelimiteerde oplage werd door de uitgever gedrukt op een honderd jaar oude boekdrukpers.